မိုးတိမ္လြင္ျပင္: ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာ မရိွ

ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာ မရိွ
***************
ေလာကႀကီးမွာ တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြက အဆင္ေျပတယ္၊ တိုက္နဲ႔ကားနဲ႔၊
ကားမွ တကယ့္ modern ျမင့္တဲ့ကားေနာ္။
တိုက္ကလည္း အင္မတန္အဆင့္ျမင့္တဲ့ လံုးခ်င္းအိမ္၊ သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္တန္တဲ့ တိုက္ႀကီးေပါ့။
ဒီေတာ့ ဒီလို ပစၥည္းဥစၥာေတြရိွၾကတယ္။ ဘယ္ကုမၸဏီႀကီးကိုပိုင္တယ္၊ ကားႀကီးက ဘာကားႀကီးစီးတာ၊
ခ်မ္းသာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ စာရင္းတြက္ထားလိုက္မယ္ဆိုရင္ ပိုင္ဆိုင္တာေတြ နည္းမွာမဟုတ္ဘူး။
ဒါသူပိုင္တာေပါ့။

ျမတ္စြာဘုရားက ဒါေတြကို ဓမၼအျမင္နဲ႔ၾကည့္ရင္ တစ္မ်ိဳးျမင္ရမယ္တဲ့၊
"ေလာေကာ-ေလာကႀကီးမွာ၊ အႆေကာ- ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာဆိုတာ မရိွပါ"
(ေဟာ ဓမၼအျမင္နဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ပိုင္တဲ့အရာဆိုတာ မရိွဘူးတဲ့၊)
ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ သဗၺံ- ရိွသမွ်ပစၥည္းဥစၥာကို ပဟာယ ဂမနီယံ- ထားၿပီးေတာ့ သြားရမွာျဖစ္တယ္။

ကုိယ္ပိုင္တယ္ဆိုလို႔ ယူသြားလုိ႔ရလား၊ မရဘူး၊ အားလံုး ထားခဲ့ရတာခ်ည္းပဲ။ မထားခဲ့ဘဲနဲ႕ ယူသြားလို႔မရဘူး၊
ဘယ္ေလာက္ပိုင္ပိုင္ ဟုတ္လား။ ဘာႀကီးေတြပိုင္ပိုင္၊ ပိုင္သမွ်ဟာေတြ အကုန္ထားခဲ့ရတာပဲ။
ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ္ခ်ည္းပဲသြားရတာ၊ ဒီအထဲမွာ မီးသၿဂႋဟ္တဲ့သူေတြက
အကႌ်ေတာင္ ေကာင္းရင္ခြ်တ္ယူၾကဦးမယ္။ ေျပာသံ ၾကားဖူးတာေပါ့။
ေရႊသြား စိုက္ထားလို႔ရိွရင္ ပါးစပ္ၿဖဲၿပီးေတာ့ ေရႊသြားထုတ္ယူၾကတယ္။
အဲဒီေတာ့ ရိွသမွ် ဘာကုိမွ ကိုယ္ယူသြားလုိ႔မရဘူးတဲ့။ ေဟာ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာဆိုတာ ဘာမွမရိွဘူး။

ကဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္၊ ဒီနားမွာ ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးရိွတယ္။
ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကို စၿပီးေတာ့တည္သြားတဲ့ ဘုရားဒကာေတြ ရိွေသးလား၊ မရိွေတာ့ဘူး၊
ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကိုထားၿပီး သြားၾကၿပီေလေနာ္။ ေနာက္ ေရႊြတိဂံုဘုရားႀကီးကို ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးေတာ့
ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကို ထပ္ဆင့္ၿပီးတည္သြားတဲ့ ရွင္ေစာပု မိဖုရားႀကီး ရိွေသးလား၊ မရိွေတာ့ဘူး။
ဘုရားကို ထားခဲ့ရတယ္ေလ၊ အကုန္ျပန္ၾကည့္။

ဒီနားမွာ တစ္ခ်ိန္တုန္း ခုတရားပြဲႀကီး က်င္းပေနတဲ့ ဓမၼရံုႀကီးေနရာ (ယခု မဂၤလာေစ်းဓမၼာရံု)ဟာ
ဘယ္သူပိုင္ခဲ့တာတုန္း၊ လိုက္ၾကည့္လိုက္၊ ပိုင္ရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ဟုတ္ရဲ့လား၊
အဲဒီပိုင္ရွင္ေတြ မရိွေတာ့ဘူး။ အကုန္ထားခဲ့ရတာခ်ည္းပဲ။ တစ္ခုမွ ယူမသြားႏိုင္ၾကဘူး။

အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက "ေလာေကာ- ေလာကႀကီးမွာ၊
အႆေကာ- ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာဆိုလို႔ တစ္ခုမွ မရိွပါ" လို႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားရမယ္တဲ့။
ဒါျဖင့္ ဒီလိုဆင္ျခင္ေတြးေတာလိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း၊ ပစၥည္းအေပၚမွာရိွတဲ့ တဏွာေတြ
ေလ်ာ့က်မသြားဘူးလား။ ဆင္ျခင္ေတြးေတာျခင္း contemplation ဆိုတာ အက်ိဳးရိွတယ္၊
ဒီလိုစဥ္းစားလိုက္ေတာ့၊ ငါပိုင္တာ တစ္ခုမွမရိွပါ့လား၊ ဒီပစၥည္းေတြ တစ္ေန႔ေတာ့ ထားခဲ့ရမယ့္ဟာေတြပဲ၊
ဒီလိုသိရင္ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကို မလုပ္ျဖစ္ေပဘူးလား၊ လုပ္ျဖစ္တယ္။

အဲဒီလို မေတြးမိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ ဒီပစၥည္းေတြကို တတြယ္တြယ္ တတာတာနဲ႔
ေလာဘေတြ တိုးပြားလာမယ္၊ မစၧရိယေတြ မ်ားလာမယ္၊
ပစၥည္းေတြကို တြယ္တာလြန္းရင္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာသလို ရကၡိဳသ္ေစာင့္တဲ့
ေရကန္ႀကီးထဲက ေရေတြလိုပဲတဲ့၊ ဘယ္သူ႕အတြက္မွ မသံုးမက်ဘဲ
ေနာက္ဆံုး ဒီပစၥည္းေတြက မင္းဘ႑ာျဖစ္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ဆင္ျခင္စဥ္းစားပါတဲ့။

"ေလာေကာ - ေလာကႀကီးမွာ၊ အႆေကာ - ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာဆိုတာမရိွပါ၊ သဗၺံ - ရိွသမွ်ပစၥည္းဥစၥာကို၊
ပဟာယ ဂမနီယံ - အကုန္ထားၿပီးေတာ့ သြားရမွာ ျဖစ္တယ္ရယ္လို႔၊ ဂဘ၀ါ - ေရႊဘုန္းေတာ္သခင္
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္၊ အေ၀ါစ - ေကာင္းစြာမေသြ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါေပသတည္း"
(သာဓု.. သာဓု.. သာဓု.. ပါဘုရား)

ဆရာေတာ္ "ေဒါက္တာနႏၵာမာလဘိ၀ံသ" ၏
"ဘ၀အသြင္ကို ဓမၼအျမင္ျဖင့္ ရႈၾကည့္ျခင္း" တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ထားပါသည္။

အလွဴအားလံုးတို႕တြင္ တရားအလွဴသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္သည္။
"သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ" - အလွဴအားလံုးထဲမွာ တရားအလွဴဟာ အေအာင္ႏိုင္ဆံုး၊
အျမတ္ဆံုးလို႔ ဘာေၾကာင့္ေဟာၾကားရတာလဲဆိုရင္ ဒီတရားကိုနာရမွ ဒါနျဖစ္တာ၊
သီလေဆာက္တည္ျဖစ္တာ၊ ဘာ၀နာပြားမ်ားျဖစ္တာ။
တရားနာၾကားခြင့္မရရင္ ဘာကုသိုလ္မွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ အလွဴအားလံုးထဲမွာ တရားအလွဴဟာ အျမတ္ဆံုးလို႔ ျမတ္စြာဘုရားကေဟာထားတာပါ။

ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ျပည့္စံုႏိုင္ပါေစရွင္..
မိုးတိမ္လြင္ျပင္(Pakokku)
2.10.2013